Η Αριστερά και οι παγίδες των εκλογών του Μαΐου

Φέρνει κουκουβάγιες στην Αθήνα όποιος προεξοφλεί νίκη
 του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές αν αυτές γίνονταν την ερχόμενη Κυριακή. Όμως πιθανότατα την προσεχή Κυριακή το εκλογικό σώμα θα αναπαύεται διαβάζοντας την εφημερίδα του. Ελάχιστοι, πλην ίσως του ίδιου του Τσίπρα που μπήκε μπροστά με τον πιο εμφατικό τρόπο ως υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν, έχουν καταλάβει τι διακυβεύεται τον Μάιο με τις διπλές κάλπες για Ευρώπη και αυτοδιοίκηση.

Οι περισσότεροι στην αντιπολίτευση περιμένουν το …ατύχημα που θα έφερνε ίσως νωρίτερα τις εθνικές εκλογές και θα σκορπούσε στους πέντε ανέμους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά αν αυτό δεν συμβεί υπάρχει στον ορίζοντα η εξής διπλή προοπτική.

Αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ να επικρατήσει ξεκάθαρα στις ευρωεκλογές παράλληλα όμως με μεγάλη άνοδο της Χρυσής Αυγής που μεταξύ άλλων κυρίως θα εκφράσει ανώφελη οργή και ευρωσκεπτικισμό.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά (4η δύναμη σήμερα στο ευρωκοινοβούλιο με 35 έδρες) θα αυξήσει τη δύναμή της αλλά ο συσχετισμός με το Λαϊκό κόμμα (1η δύναμη σήμερα με 265 έδρες), ρεαλιστικά, δύσκολα θα ανατραπεί ή έστω θα ισοσκελιστεί.

Μοιραία λοιπόν η Ελληνική κυβέρνηση και τα φιλικά media θα παίξουν προμονταρισμένη την κασέτα της βολικής αναγνώσεως: “Λάβαμε το μήνυμα από τον ελληνικό λαό και θα τον ανακουφίσουμε.Τώρα τον Ιούνιο έχει ζέστη, καλό καλοκαίρι”.

Γι αυτό κατά την άποψη του γράφοντος ή άλλη κάλπη, ή μάλλον κάλπες καθώς οι Έλληνες θα ψηφίσουν ταυτόχρονα για Δημάρχους και Περιφερειάρχες, είναι εξίσου σημαντική αν όχι σημαντικότερη υπόθεση.

Ήδη καταγράφονται υποψίες απροθυμίας κάποιων προβεβλημένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να ριχτούν στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Το μπαλάκι ρίχνεται στις τοπικές οργανώσεις όπου όμως η εμβέλειά τους στις τοπικές κοινωνίες παραμένει δυσανάλογη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τον κινηματικό τους χαρακτήρα. Το Δημαρχοκεντρικό μοντέλο σκοπίμως συντηρήθηκε από την κυβέρνηση.

Δεδομένου δε ότι οι προερχόμενοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες φορούν συστηματικά αντιμνημονιακή “προβιά” έχοντας φτιάξει ισχυρό προφίλ με τα μέσα και τα χρήματα των δομών των Δήμων, αλλά και πελατειακό σύστημα που ενισχύθηκε από τα 500ευρα των ΚΟΙΝΣΕΠ, υπάρχει ο κίνδυνος ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιπες ριζοσπαστικές και αντιμνημονιακές δυνάμεις να αυξήσουν μεν τις δυνάμεις τους αλλά να μην κερδίσουν τους Δήμους και τις Περιφέρειες που αναλογούν σε ένα ρεύμα που είναι κοντά στην κυβέρνηση ίσως και με ποσοστό αυτοδυναμίας σε εθνικό επίπεδο.

Και 5 χρόνια με αναβαπτισμένους στις θέσεις τους, πολλούς από τους εμποτισμένους στη διαφθορά του παρελθόντος αυτοδιοικητικούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι πολλά.

Τι πρέπει να γίνει;

Να χάσουν όσους περισσότερους Δήμους και Περιφέρειες γίνεται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ γιατί αυτό ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι.

Να μπουν πολλοί από τους βουλευτές στη μάχη. Ούτως ή άλλως δεν χάνουν τις έδρες τους, ανεξαρτήτως έκβασης.

 Να δημιουργηθούν οι περισσότερες δυνατές συμμαχίες μεταξύ των προοδευτικών αριστερών, κεντρώων και οικολογικών δυνάμεων στη λογική της ανατροπής των παλιών διοικήσεων που ελέγχονται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Να εντοπιστούν τα πρόσωπα από την κοινωνία των πολιτών που πληρούν τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε Περιφέρειας ή Δήμου.

Να μπει το προσωπικό συμφέρον κάτω από το συλλογικό και να εκλείψει τοπικά το σύνδρομο της ιδεολογικής καθαρότητας που πιο λαϊκά υποδηλώνει τη λογική του “ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα”. Εξάλλου και αυτό το καλοκαίρι, τα καρπούζια πρέπει να είναι κυρίως κόκκινα  αλλά όχι μόνο!

Και το καρπούζι για την Οικοαριστερά έχει 3 διακριτά μέρη: α) την πράσινη φλούδα. β) το κόκκινο περιεχόμενο. γ) τους μαύρους σπόρους.

1) (Πράσινη φλούδα) για την Αρμονία στη Φύση και την προστασία του Φυσικού περιβάλλοντος και στο τμήμα του τρόπου παραγωγής του πλούτου

2) (Κόκκινο περιεχόμενο) για την Αρμονία στην Κοινωνία και στις σχέσεις των πολιτών, ενάντια στην εκμετάλλευση και στον Αυταρχισμό, για την ελευθερία, την κοινωνική Δικαιοσύνη και την δίκαιη κατανομή του πλούτου

3) (Μαύρα σπόρια) για την Αρμονία και την ισορροπία στα Πρόσωπα και τον ψυχισμό κάθε πολίτη, ενάντια στην καταστολή των ιδιαιτεροτήτων του, για την πολυμορφία και τον Αυτοκαθορισμό, για τα Ατομικά Δικαιώματα και την πολιτική χειραφέτηση, ενάντια στην επιβολή της εξουσίας.

Το λάθος της “μη διεύρυνσης & συνεργασίας” στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 δεν πρέπει να επαναληφθεί.

*Ο Γιώργος Καραμέρος είναι δημοσιογράφος και μέλος των Οικολόγων Πράσινων