Είμαστε μια αριστερή διοίκηση με οικολογικό πρόσημο, ήρθαμε να υπηρετήσουμε τους πολίτες και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα


Συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο Γιάννη Μπεθάνη, για την εφημερίδα των Βορείων Προαστίων ΑΜΑΡΥΣΙΑ και τη νέα αντίληψη διοίκησης της Περιφέρεια Αττικής

Ξεκινώντας από μια γενικότερη αναφορά ως προς την πολιτική φιλοσοφία της νέας διοίκησης της Περιφέρειας, υπό την Ρένα Δούρου, στηλιτεύοντας την κατάσταση που παρέλαβε από την απελθούσα διοίκηση του Γιάννη Σγουρού, απαντώντας σε θέματα αυτοδιοικητικής καθημερινότητας και μη διστάζοντας να τοποθετηθεί με αιχμηρό τρόπο ως προς την πρόσφατη κόντρα του με τον δήμαρχο Αμαρουσίου και πρόεδρο της ΚΕΔΕ, Γιώργο Πατούλη, ο κ. Καραμέρος καταλήγει, ξεδιπλώνοντας με άμεσο τρόπο το σκεπτικό του ως προς τη σχέση κεντρικής πολιτικής σκηνής και αυτοδιοίκησης. Αποδεχόμενος πλήρως την κομματική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζει τον συνδυασμό ΔΥΝΑΜΗ ΖΩΗΣ και τον εαυτό του, εξαπολύει τα βέλη του κατά της κυβέρνησης Σαμαρά και των «πολιτικών της φίλων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, δηλώνοντας διατεθειμένος να «σπάσει αυγά» στην προσπάθεια του ιδίου και της νέας διοίκησης της Περιφέρειας να αλλάξουν «κακώς κείμενα» χρόνων στον τρόπο λειτουργίας της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. 
Κύριε Καραμέρο, έχουν περάσει μόλις 2 μήνες από την επίσημη ανάληψη της Περιφέρειας Αττικής από τον συνδυασμό της Ρένας Δούρου, ωστόσο, μια πρώτη εικόνα προφανώς την έχετε αποκομίσει. Σε τι κατάσταση παραλάβατε την Περιφέρεια και πού επικεντρώνονται οι άμεσες προτεραιότητες της νέας διοίκησης; 
Παραλάβαμε μια Περιφέρεια υποστελεχωμένη σε κρίσιμους τομείς, με πανάκριβα ενοίκια κτιρίων, με συμβόλαια ληγμένα εδώ και χρόνια σε σιωπηρή παράταση και δεκάδες ανούσια έργα που τα περισσότερα είναι εκτελούμενα, οπότε δύσκολο και να τα ακυρώσεις. Το μόνο θετικό είναι ένα πλεόνασμα περίπου 300 εκατ. ευρώ που οφείλεται περισσότερο σε απραξία παρά σε χρηστή διαχείριση. Το βασικότερο όμως είναι ότι πέρα από όσους ασχολούνται ενεργά με την αυτοδιοίκηση, οι περισσότεροι πολίτες δεν ήξεραν σχεδόν την Περιφέρεια, ενώ τώρα είναι στο επίκεντρο της δημόσιας ζωής.
Ποια είναι σε γενικές γραμμές η φιλοσοφία της ΔΥΝΑΜΗΣ ΖΩΗΣ ως προς τον πολιτικό ρόλο της Περιφέρειας; Να περιμένουμε αλλαγές ή νεωτερισμούς ως προς τη λειτουργία της; 

Βλέπουμε τα σκουπίδια ως χρήμα για τους πολίτες, όχι για τους εθνικούς προμηθευτές

Συνέντευξη στην Αγγελική Σπανού για τη FREE SUNDAY σχετικά με τις προτεραιότητες στην Περιφερειακή Ενότητα του Βόρειου Τομέα Αθηνών, τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας που ψηφίσαμε, τη διαφορετική αντίληψη της νέας διοίκησης της Περιφέρειας για τα απορρίμματα και πολλά άλλα.

Ένας «πράσινος» αντιπεριφερειάρχης. Πώς θα αποδειχθεί αυτό στην πράξη;
Αν στους 12 δήμους της χωρικής μου αρμοδιότητας πέσει λιγότερο τσιμέντο, γίνει σε μεγαλύτερη έκταση ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή για τα απορρίμματα, περιοριστεί η χρήση του αυτοκινήτου, κερδίσουν έδαφος οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αυξηθούν οι ελεύθεροι χώροι και ξεμπαζωθούν τα ρέματα, τότε, ναι, θα αισθανθώ πραγματική ικανοποίηση ως «πράσινος» αντιπεριφερειάρχης. Αυτά όμως θέλουν έτοιμη και την κοινωνία. Δείχνουμε το δρόμο, αλλά περιμένουμε και ανταπόκριση. Θα είναι μια διαρκής διαδικασία. Μια καλή αρχή θα είναι αυτό το φύλλο της FS, όταν το διαβάσουν οι αναγνώστες σας, να μην το πετάξουν στον πράσινο κάδο.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες στον Βόρειο Τομέα;
Τέλος οι αναπλάσεις, οι πλατείες και οι κορδέλες. Τα χρήματα των πολιτών να επιστρέφουν με πολλές μικρές παρεμβάσεις στις γειτονιές. Δεν θα διστάσω να σας πω ότι περισσότερα χρήματα πρέπει να πάνε στις συνοικίες της Δυτικής Αττικής και του Πειραιά παρά στον χωρικό μου τομέα. Βέβαια, στον Βόρειο Τομέα είναι π.χ. η Μεταμόρφωση, η Νέα Ιωνία και οι γειτονιές του Αμαρουσίου, που είναι αδικημένες. Προέχει να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες
Η έγκριση του προϋπολογισμού Σγουρού δείχνει τη συνέχεια του κράτους ή και ότι ήταν ένας σωστός προϋπολογισμός;
Εγκρίθηκε τυπικά το ύψος του προϋπολογισμού, όχι πολιτικά αυτούσιο το περιεχόμενό του. Προλάβαμε να «στρέψουμε» 35 εκατ. ευρώ σε κοινωνική πολιτική και αντιπλημμυρικά. Προβλέψαμε πάνω από 1 εκατ. ευρώ για επανασυνδέσεις ρεύματος και νερού σε φτωχά νοικοκυριά. Ελάχιστα μέσα το προέβαλαν. Τον Γενάρη θα αλλάξει ακόμα περισσότερο το περιεχόμενο.
Με τις πρόσφατες πλημμύρες είδαμε για μία ακόμη φορά την έκταση ενός προβλήματος που με τα χρόνια βαθαίνει. Υπάρχει λύση;
Πολύ δύσκολο θέμα. Τα 750 ρέματα της Αττικής έχουν γίνει 50. Όσο και να τα διευθετήσουμε, σκάψουμε, ξεχειλώσουμε, ανοίξουμε, δεν «χωράνε» τις τροπικές καταιγίδες που φέρνει με μεγαλύτερη συχνότητα πια η κλιματική αλλαγή. Παρεμβάσεις θα κάνουμε πολλές, αλλά για να το λύσουμε στο σύνολο θέλει γενναίες παραδοχές και από τους πολίτες. Κατεδαφίσεις παράνομων και νομότυπων κτισμάτων, αποσφραγίσεις ρεμάτων που κλείστηκαν κατά δεκάδες σε τρεις φάσεις: στο α΄ μισό του 20ού αιώνα για την καταπολέμηση της ελονοσίας (τώρα πια ψεκάζουμε, τότε όχι) και τα τελευταία 70 χρόνια αρχικά με την εσωτερική μετανάστευση και την πολιτική της αντιπαροχής και εσχάτως με την οικοδομική ανάπτυξη την εποχή της ευμάρειας στα προάστια. Δουλεύουμε ήδη πολύ πάνω στο θέμα.
Μετά από δύο μήνες στην Περιφέρεια Αττικής, τι συμπέρασμα έχετε βγάλει; Είναι ο/η περιφερειάρχης μικρός/ή πρωθυπουργός και οι αντιπεριφερειάρχες μικροί υπουργοί;
Έτσι εμφανίζεται στις τοπικές κοινωνίες, κυρίως από τους δήμους που αναζητούν τη χρηματοδότηση των έργων. Στην πραγματικότητα, η περιφέρεια, χωρίς να απαξιώνω το ρόλο μας, είναι ο «ενδιάμεσος» της κεντρικής εξουσίας με τις τοπικές κοινωνίες. Έχει επιφορτιστεί, δε, όσα «δύσκολα» δεν ήθελαν κατά καιρούς τα υπουργεία και τα φόρτωναν στην περιφέρεια (αυτοκίνητα, ρέματα, επιδόματα, εμβόλια, μετακινήσεις μαθητών ειδικών σχολείων, υγειονομικούς ελέγχους, μέχρι και τις υιοθεσίες), και όλα αυτά με ελάχιστους υπαλλήλους και πολλή γραφειοκρατία. Μας αρέσουν τα δύσκολα, αλλά μια μεγάλη αλλαγή στην κεντρική πολιτική σκηνή θα ήταν χρήσιμη και για την περιφέρεια και για την κοινωνία. Θέλει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των πολλών, όχι απολύσεις και περικοπές αλλά την ίδια ώρα η ολιγαρχία ανέγγιχτη. Χάλκευσαν την έννοια της μεταρρύθμισης τα τελευταία χρόνια και πιο πολύ γκρέμισαν παρά έφτιαξαν.
Με τα σκουπίδια τι θα γίνει; Μπορείτε να μας το εξηγήσετε με απλά λόγια, γιατί έχουμε μπερδευτεί;
Εμείς λέμε: συνεργασία περιφέρειας και δήμων, με ενέργειες σε επίπεδο δήμου, γειτονιάς, χώρων εργασίας και κατοικίας, με ανάπτυξη τοπικών διαχειριστικών σχεδίων που θα εντάσσονται στον περιφερειακό σχεδιασμό. Πράσινα σημεία και κέντρα διαχείρισης ανακυκλώσιμων υλικών. Προκειμένου να μπουν οι βάσεις για μια διαφορετική φιλοσοφία στη διαχείριση των απορριμμάτων, οικονομικά και οικολογικά δίκαιη και βιώσιμη. Μια φιλοσοφία που θα εναρμονίζεται με τον ν. 4042/2012, στον οποίο ενσωματώθηκε η Κοινοτική Οδηγία 2008/98, σχετικά με τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων, το ποσοστό ανακύκλωσης (π.χ. 50% ως το 2020) κ.ά. Βλέπουμε τα σκουπίδια ως χρήμα για τους πολίτες, όχι για τους εθνικούς προμηθευτές.
Ποια είναι η εμπειρία σας από τη γραφειοκρατία στην Τ.Α.; Είναι τα πράγματα όπως τα περιμένατε;
Είναι χειρότερα απ’ ό,τι τα περίμενα. Για να αλλάξουμε τη σημαία στο κτίριο έπρεπε να κάνουμε διαγωνισμό για 13 ευρώ. Φυσικά, το λύσαμε εκ των ενόντων. Δίνουμε τις άδειες κυκλοφορίας στους πολίτες σε χαρτί Α4 και όχι στο ειδικό πράσινο χαρτάκι, γιατί το υπουργείο Μεταφορών δεν έχει τελειώσει το διαγωνισμό εδώ και πάνω από ένα χρόνο και δεν μας στέλνει χαρτί. Την ίδια ώρα, βέβαια, φουλάρει για την κατασκευή διοδίων σε Κηφισιά και Άγιο Στέφανο. Ντροπή! Δεν φταίει όμως το Δημόσιο. Το περιέπλεξαν για να είναι απωθητικό στους πολίτες και προσβάσιμο μόνο για λίγους μεγάλους προμηθευτές που «ξέρουν τα κόλπα» και βρίζουν, μέσα από τα μέσα που επηρεάζουν, το Δημόσιο σε κάθε ευκαιρία, ενώ στο παρασκήνιο φρόντιζαν με το επί δεκαετίες υπάκουο πολιτικό προσωπικό να το κάνουν όλο και πιο δαιδαλώδες για να απομυζούν τον πλούτο του, τον πλούτο που ανήκει στους πολίτες. Αυτό πρέπει να το σπάσουμε. Η περιφέρεια, όμως, δεν νομοθετεί.
Χρειάζεται αξιολόγηση προσωπικού; Πώς και από ποιους;
Χρειάζεται, και μάλιστα επειγόντως, ειδικά σε επίπεδο γενικών διευθυντών και προϊσταμένων. Η αξιολόγηση Μητσοτάκη-τρόικας, όμως, ήταν μια πρόφαση μόνο και μόνο για να δημιουργηθεί μία ακόμα δεξαμενή απολύσεων. Το Δημόσιο χρειάζεται χιλιάδες προσλήψεις πτυχιούχων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ούτε ανίψια ούτε βαφτιστήρια. Τους χρειάζεται, για να δουλέψουν και να στηρίξουν την πατρίδα στην παιδεία, την υγεία, την οικονομία, τις κοινωνικές δομές, τα δημόσια έργα. Η λογική της κυβέρνησης θέλει τους νέους ή τρεις ώρες κάθε Κυριακή ταμίες στις πολυεθνικές ή στην αίθουσα αναχωρήσεων εξωτερικού του «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Είναι υπεράριθμο το προσωπικό στην Περιφέρεια Αττικής; Είναι οι περισσότεροι κατάλληλοι για τη συγκεκριμένη θέση;
Όχι, δεν επαρκεί. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Έχουμε μόλις 17 υπαλλήλους στη Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας για 4 εκατομμύρια κόσμο στο Λεκανοπέδιο (χιόνια, πλημμύρες, φωτιές). Ελάχιστους γιατρούς, κτηνιάτρους. Δεκάδες κτίρια χωρίς έστω έναν (ούτε ένας) φύλακα. Πώς θα έδιναν τις εργολαβίες στις μεγάλες εταιρίες φύλαξης βλέπετε. Και έχουν το θράσος να μας προσάπτουν ότι εμείς δήθεν θέλουμε να «παίξουμε» με τους πάσης φύσεως εργολάβους που ακούν Δούρου ή Τσίπρας και τους πιάνει πονοκέφαλος.
Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η Τ.Α. είναι οχυρό της διαφθοράς. Υπερβολή;
Είναι αλήθεια. Όχι όμως πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι. Οι πολίτες να επιλέγουν σεμνούς και σοβαρούς δημάρχους και περιφερειάρχες, χωρίς συναλλαγές, έστω και μικρές. Μέσα σε λίγα χρόνια το τοπίο θα αλλάξει. Τον Μάιο είδαμε σκηνές από τα προσεχώς.
Με περιφερειάρχη ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές ότι η Περιφέρεια Αττικής βρίσκεται στο στόχαστρο της παρατήρησης και της κριτικής. Σας ενοχλεί;
Με ενοχλεί μόνο το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους (σ.σ.: χαμογελά). Προσωπικά, είμαι μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων και πιστεύω από το 2012 σταθερά ότι μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ελπίδα για την κοινωνία. Αυτοί που βάλλουν κατά της Ρένας Δούρου ξέρουν καλά ότι η σημερινή περιφερειακή διοίκηση της Αττικής, αλλά και μια νέα, άφθαρτη κυβέρνηση ενός αριστερού πατριωτικού οικολογικού μετώπου, θα σημάνουν και μια μεγάλη αλλαγή στην ανακατανομή του πλούτου, και σταδιακά των μέσων αλλά και του τρόπου παραγωγής. Αυτό ήδη το πολεμούν με… θεμιτά και αθέμιτα μέσα.